Świąteczny post ♥

   Siemanko wam wszystkim, tego posta piszę z Norwegii, ale przejdźmy do sedna. Tak więc już bardzo długo nie dodaję rozdziału pomimo tego, że mam go napisanego już od 2/3 tygodni :( Więc obiecuję wam, że po świętach lub pod ich koniec na sto procent dodam.

Najserdeczniejsze życzenia

Cudownych świąt Bożego Narodzenia,

Ciepła i wielkiej radości,

Miłych oraz hojnych gości,

Pod choinką dużo prezentów,

A w Waszych sercach wiele sentymentów.

Życzy wasza Wieera :)


_______________________________________________________________

Proszę o komentarze przy zakladce "Bohaterzy". Jest nowa bohaterka :)

SORKI :c

Sorki, że usunęłam rozdział III przez przypadek :c Ale chyba już wszyscy przeczytaliście :)

Zwiastun ♥

http://www.youtube.com/watch?v=0AzkfWEIC2E

Macie tu zwiastun bloga :D
_____________________________________________________________________

 Przepraszam, że blog się tak szybko rozkręca :c A i jeszcze przez to, że mnie ostatnio coś poniosło i chciałam już wejść w połowę całej historii, kasuję końcówkę rozdział II :c Byłoby to dziwne, bo po jakiś X rozdziałach by się ta historia skończyła, tak więc usuwam końcówkę... Przepraszam za wprowadzenie w błąd -,-

Rozdział II ♥

   Obudziłam się w szpitalu. Dlaczego? What the fu*k? Pomału zsuwam się z łóżka i zbliżam się ku pielęgniarce:
-Co mi się stało?
-Zemdlałaś na widok tego pana-powiedziała wskazując na ślicznego Niall'a Horan'a siedzącego obok mojego  łóżka.
-Ahaaa-odpowiedziałam jej całkiem niepewnie i zastanawiałam się jak mogłam to przeoczyć.
   Zaczęłam powoli zbliżać się do łóżka nie spuszczając wzroku z pięknego blondyna.Myślałam, że to tylko najpiękniejszy sen mojego życia, ale nie, Olivia, obudź się, to rzeczywistość!
-Hej-powiedział Niall czego w ogóle się nie spodziewałam.
-Cześć-powiedziałam niepewnie.
-Lekarz powiedział mi, że możesz już jechać do domu.
-To super, nie lubię takich miejsc, w ogóle nie lubię przebywać w towarzystwie ludzi.
-To musisz się przyzwyczaić, bo jeśli będziesz chciała to możesz zamieszkać z 1D.
-No, ok- powiedziałam głosem mi obojętnym, ale w głębi serca  tego chciałam i myślałam, że jednak z nimi za szybko nie zamieszkam, ponieważ zaraz pewnie znowu zemdleję.
-To super, jedźmy.
  A więc najpierw pojechaliśmy do mnie, bo nie jestem pełnoletnia i nie mogę sama decydować gdzie mieszkam i spytałam się babci, lecz babcia powiedziała, że jestem na tyle dorosła, że poradzę sobie. Tak więc pojechaliśmy do ich domu. Pierwsza moja myśl po wejściu tam to: "Łał jaki dom, nie, nie, to normalnie VILLA"! I nagle zostałam oblężona pytaniami od chłopców:
-Skąd jesteś?
-Jak masz na imię?
-Ile masz lat?
-Gdzie mieszkasz?
-Chłopcy, ona przed chwilą wyszła ze szpitala- powiedział Niall.
-Co się stało?
-Ile tam byłaś?
-Chłopacyyy-powiedział Niall z ironią.
-Ok, już spokój-powiedział Zayn.
  Niall zabrał mnie na górę i pokazał mi pokój, w którym będę mieszkać. Był piękny. Wyglądał tak [link].
-Dobra, ja cię zostawiam, ty się ogarnij i o 18:00 bądź na kolacji na dole w jadalnii, ok ?
-Ok,ok. Do zobaczenia.
-Do zo.
   Umyłam się, przebrałam w to [link]. Schodziłam na kolację i co ? Nie mogłam znaleźć jadalni, jestem debilem. Wróciłam z powrotem do pokoju i siedziałam myśląc jaka to ze mnie ciota, gdyż tu nagle do mojego pokoju wchodzi Niall i mówi:
-Czemu nie przyszłaś?
-Bo jestem debilem!
-Nie! Dlaczego?
-Bo nie mogłam trafić-powiedziałam przez śmiech.
-HAHAHAHAHAHAHAHAHAHHAAHAHAHAHA, sorki.
-Nie, rozumiem cię. Sama się z tego śmieję.
-Choć zjeść, ja już zjadłem, ale zjem jeszcze z chęcią.
-Och Niall, och Niall...
-Choć i nie gadaj.
  Po zjedzeniu kolacji położyłam się spać. 

___________________________________________________________

No i nareszcie ROZDZIAŁ II ♥ Piszcie w komentarzach jak wam się podoba nowy wygląd bloga :))
Rozdział III pojawi się niebawem... :))

Jestem Teraz Agresywna Nie Zbliżaj Się ♥

  Dzisiaj myślałam, że dostanę furii i prawie rozwaliłam laptopa. Spokojnie napisałam sobie Rozdział II ♥ , który powinien pojawić się jutro, a jak nie to będzie taka sama sytuacja jak dzisiaj, że cały tekst się nie zapisał, przepraszam jeden się zapisał tylko oczywiście się wszystko pomieszało -,- Może to od tego, że siedzę już długo na internecie, nie wiem. Ale jestem mega wkurzona :/
                                                                                                             
                                                                                                                             

Polecam ♥

http://zwiastuny-na-blog.blogspot.com/-polecam ♥

♥ Rozdział I

  Wstałam o 7:46. Powolnie wstałam z łóżka i ruszyłam do łazienki. Umyłam się i porządnie wytarłam. Przypomniałam sobie jednak, że nie wzięłam ze sobą ubrań. A więc szybko wybiegłam do pokoju owinięta ręcznikiem i wybrałam z szafy to http://naszefanaberie.pl/wp-content/blogs.dir/1/files/moda-wiosna-2013/modne-ubrania-wiosna-2013.jpg. Tak więc z powrotem wróciłam do łazienki, ale była ona już zajęta przez babcię. Wróciłam się do pokoju i przebrałam. Gdy spojrzałam na zegar była już 8:53. 

-Jeju, jeszcze nigdy się tyle nie przygotowywałam, za 17 minut mam być w pracy, a tu jeszcze włosy do wysuszenia, muszę się pomalować, ale również muszę dojechać, co przeciętnie zajmuje mi 20 minut!-pomyślałam.Po 2 minutach byłam już gotowa. Łał! I równo o godzinie 9:10 byłam w pracy.    

                                    *4,5 godziny później *

 Wyszłam z pracy jak poparzona, ponieważ myślałam, że nie zamknęłam samochodu. Zaczęłam szukać kluczy w torebce, gdyż tu nagle, ktoś z tyłu mnie szturcha, a ja, jak to ja, ze strachu odbiegłam trochę dalej. Odwróciłam się i zobaczyłam pięknego blondyna, trzymającego moje klucze w ręce.

_____________________________

Wiem, że krótki, ale następne rozdziały będą dłuższe. :D

Przepraszam :(

Wiem, że wiele z was wchodzi na mojego bloga z myślą, że dodałam już I rozdział,  ale nie mam czasu :( Lecz jutro lub w piątek powinien być !

PROLOG ♥

  Tyle nocy nie przespałam, tyle dni samotnie przesiedziałam myśląc o tym jak dalej pójdę przez życie. Wszyscy mnie zostawili. Czuję się samotna. Mam tylko babcię, ale to nie jest to. Mieszkam z nią, jest ona kochana, gwarantuje mi wszystko, kocham ją nad życie, ponieważ ona mi tylko została. Rodzice ćpali. Nienawidzę ich za to, co mi zrobili. Miałam chłopaka, byliśmy już razem rok, ale nie wiedziałam, że oprócz mnie ma jeszcze więcej dziewczyn, które równie, jak on to mówił "kochał". Mam tylko 17 lat i wiem, że ludzie to świnie. Za rok już będę pełno letnia i nie wiem co dalej pocznę, babcia jest już stara i w każdej chwili może jej zabraknąć. W szkole nie mam przyjaciół, wszyscy się ze mnie wyśmiewają. Dobrze się uczę, moim marzeniem jest iść na studia, ale nie stać mnie na to. Pracuje dorywczo w piekarni, sprzedaje tam różne słodkości. Moją pasją jest śpiew. Mam nadzieję, że kiedyś spotkam kogoś, kto pomoże mi spełnić moje marzenia.

Olivia

Hej! Jestem Weronika. Będę tego bloga pisać o One Direction. Mam nadzieję, że się wam on spodoba ♥ 2 komentarze i będzie prolog ale najpierw bohaterowie :D